زه اغاز دتاريکې يم زه نفس يم دغمونو
زه دوچي شونډي زړه يم يوګرادب يم دويرونو
دبلاپه حلق کي پروت يم دګناه په ټال کي زانګم
دبېلتون پرکرښه ناست يم زمزمه يمه دزړونو
وچه کړيکه ديتيم يم دبيديا پر خېټه ګرځم
کنډواله دمساپر يم ترانه يم دسُرونو
دغوغاترستوني وتی دخزان پرپښوراغلی
دپېلوزي په اورسوی نذرانه يم ددودونو
ړنده سترګه دسهار يم دباڼو څخه پردۍ يم
پېڅول دتروږمۍ يم هنګامه يم دخيالونو
کربلا ته ورغلی توروغرو کي ګرځېدلی
دنصيب ښامارخوړلی نيمه شپه ديادنو
هلمندلښکرګاه
