حاجي چي له خپله کوره روانېږي بايد څه وکړي:
اوس نو ته حج ته روانېږې، دا مستحب طريقه ده چي ته پر مريضانو، دوستانو، انډيوالانو،
باندي وګرځې او د ځان لپاره په ډېره عاجزي سره عفوه ځني وغواړې، پام ډېركوه شيطان
حملې درباندي كوي چي زه خو نو حج ته روان يم، د چا سره كار نه لرم. مينه
او ورورګلوي د خلکو سره مه شكوه، خداى نخواسته چي تكبر او غرور در څخه و نه سي. په
ډېره عاجزي او ژړا د طيارو ميدان ته روان سه، هلته چي ورسې ټكټ او پاسپورټ ګوري او
تلاشي اخلي چي جنجال ونه كړې ځكه بيا غرور ځني جوړېږي نو بيا بل كاغذ دركوي د طيارې
د چوكۍ نمبر پكښي ليكلى دى، هغه كاغذ په لاس د طيارې انتظار كوه، كله چي طياره
راغله بيا عمومي ږغ كېږي نو غسل وكه، لنګ ووهه، سر پټ كړه، دوه ركعته نفل وكړه او
چي كله سلام وګرځوې نو په راسته لاس سر لوڅ كړه او داسي ووايه: اِلْهي زه د عمرې
اراده لرم او د عمرې احرام مي تړلى دی نو ته يې راته اسانه كړه او ته يې را څخه
قبوله كړې. درې واره لبيك ووايه او بيا دغه دعا ووايه:
﴿اََللّٰهُمَّ اِنَّا نَعُوْذُ بِکِ مِنْ عَنَاءِ السَّفَرِ وَکَابَةِ الْمَنْظَرِ
وَسُوْءِ الْمُنْقَلَبِ فِیْ الْاَهْلِ وَالْمَالِ وَالْوَلَدِ اََللّٰهُمَّ اِ
نِّیْ اَعُوْذُ بِکَ مِنْ غَلَبَةِ الدَّيْنِ وَقَهْرِ الّرِجَالِ اَلْـحَمْدُ
لِلّٰهِ اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ اَللهُ اَ کْبَرْ سُبْحَانَکَ اِ نِّیْ ظَلَمْتُ
فَاغْفِرْ لِیْ﴾.
تر دعا وروسته لبيك وايه ترمكې معظمې پوري او پام كوه چي مجلس ونه كړې خپل لبيك
وايه.
او درود هم ورسره وايه.
کله چي له طيارې کښته کېږې بيادادعاوايه:
﴿ بِسْمِ اللهِ تَوَکَّلْتُ عَلَی اللهِ اَعُوْذُ بِکَلِمَاتِ اللهِ التَّآمَّاتِ
کُلِّهَا مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَذَرَءَ وَبَرَءَ وَسَلَا مٌ عَلٰی نُوْحٍ فِی
الْعَالَمَيْنَ ﴾.
﴿ اََللّٰهُمَّ اَعْطِنَا خَيْرَ هٰذَالْمَنْزَلِ مَا فِیْهِ وَقِنَا شَرِّهِ
وَشَرِّ مَا فِيْهِ رَبِّ اَنْزِلْنِیْ مَنْزَلًا مُّبَارَکًا آمِيْنَ ﴾.
كله چي طياره په جده كي كښېنسته نو په انتظار ګاه كي په چوكۍ كي كښېنه، چي د
پاسپورټ كار شروع سو ور ولاړ سه پاسپورت وركه چي دخول در ووهي، نو بيا دباندي ورسه
خپل معلم درته ولاړدى او په موټر كي سپور سه ترمكې معظمې پوري خپل لبيك وايه، موټر
مو د عمارې و بغل ته درېږي په احتياط ځني كښته سه، خپله كوټه دركوي، هلته ښه آرام
وكړه او دماغ برابركه بيا مكې شريفي ته راووزه، خپل ټول ګناهونه در پياد كړه، په
ډېر ادب او عاجزي د باب السلام چي سنت ده او يا بلي دروازې له لاري ور داخل سه
او مكې معظمې ته مخامخ وګوره لاس پورته كه او دعا شروع كړه. اول دا ووايه چي يا
الله د ډېر وخت ګناه کار يم بخښي اوننواتي ته راغلى يم، بل دربار نسته ما ته بخښه
وكړه او بيا ټول امت ته د بخښي دعا وكړه او زما عاجز بنده ګل محمد مسلم لپاره هم د
بخښي دعا وكړه. بيا د حجر اسود پر ليكه و درېږه او طواف شروع كړه بيا راسه دوه
ركعته لمونځ د طواف وكړه او بيا
د زمزم اوبه وڅښه، بيا صفا او مروا وكړه، سر وخرېيه او كالي واغونده نو عمره خلاصه
سوه. اوس نو خپل نفلي طوافونه كوه او د مسجد تنعيم او جُعرانې څخه عمرې راوړه لكه
مخكي چي تا عمره وكړه هم هغسي يې ټوله طريقه ده. تر طواف د عمرې ثواب زيات دی ځکه
دوې عمرې د يوه حج ثواب لري.
د اتم په ورځ د سهار لمونځ په حرم شريف كي وكړه، ولاړسه كوټې ته، لنګ ووهه او احرام
وتړه. احتياط كوه دا د حج ډېر مهم احرام دى، نورو خلکوته مه ګوره چي بې ادبي كوي
يوازي خپل ځان ته ګوره. نو په پښو روان سه او يا هم په موټر كي سپور سه او په زوره
زوره لبيك وايه او دا هم په ذهن كي ونيسه چي ټوله نبيان هم پر دغه لاره باندي تللي
دي، زه هم بخت لرم چي دلته راغلم او شيطان درته غرور ښكاره كوي نو پام كوه چي
مغروري ونه كړې، څوك غوځار نه كړې او يا جنګ او دعوه و نه كړې!.
و منْى شريفي ته ځان ورسوه، خپلي خېمې ته ولاړسه، خپل كارت او نمبر درسره وساته او
هلته ارام وكړه. دلته د ماپښين، ماځيګر، ماښام، ماخستن او سبا سهار لمونځونه وكړه
او بيا و عرفات مبارك ته روان سه، هلته تر زوال پوري ارام وكړه بيا نو تر لمر لوېدو
پوري دعا وكړه (په دعا ځان سخت ستړى كړه ځكه دا ډېر مهم وخت دى) كله چي لمر ولوېدى
نو مزدلفې شريفي ته روان سه، هلته په مزدلفه شريفه كي شپه وكړه، بيا چي كله لمر
راوخيژي نو و منْى شريفي ته راسه او شيطانان ووله، راسه ذبح وكړه، سر وخرېيه، كالي
واغونده او اوس نو په ډېر ادب او اطمنان طواف زيارت شروع كړه. دا بله ورځ بيا منْى
شريفي ته ولاړسه او هلته بيا درې شيطانان ووله، بيا دلته شپه وكړه، دا بله ورځ بيا
درې سره شيطانان ووله او بيا نو راسه و حرم شريف ته. دلته نو ستا حج خلاص سو او
د حج دي مبارك سه.
