 |
پۀ دنداسه دې شونډې سرې کړې ~ بيادې نارې کړې ياره تاستي کومه پۀ دنيادوه شيه مزه کا ~ ياسپينه خولۀ يادې بوړي ټوپک غږونه پۀ دنياښۀ راسره وکړه ~ پۀ اخرت دهرچاګوښې عملونه پۀ دنيامه نازېږئ خلکو ~ دشاجهان پاچانه پاتې شول ملکونه پۀ دنيامه نازېږئ خلکو ~ دنيافاني ده پۀ ارمان بۀ ځنې ځونه پۀ دېوال غنی راته مه ږده ~ زۀ بۀ درواوړم ستاخاوري مې ژړوينه پۀ ديدن دومره دمه کېږي ~ لکه رنځورپۀ امساواخلي قدمونه پۀ ديدن کله مړېده شته ~ کۀ يې ترسپينې غاړې واړوې لاسونه پۀ دې ونۀ شوه دلته ناست يم ~ اروامې ستاپۀ کټ منګولې لګوينه پۀ ډېر احتياط مې خولګۍ واخله ~ چې دپېزوان پۀ پروغوڅ نۀ شې مينه پۀ ذوالجلال زما قسم دی ~ ستاجدايي ملک الموت دی روح مې وړينه پۀ ذوالجلال مې دې قسم وي ~ چې دې ونۀ وينم ژړاراله راځينه پۀ رالوېدودې يم خوشاله ~ هسکه چې تالاندې بې پته خلک شينه پۀ رنځ مې خپل اشنا پوهېږي ~ طبيبه څۀ له دې ګولۍ عبثومه پۀ رنګ بدرنګ پۀ عمر تنګ شوم ~ پۀ زړۀ څورنګ دخپل جانان دلاسه يمه پۀ رنګ سړی نۀ سړی کېږي ~ سړی هغه دی چې يې خوی دسړي وينه پۀ ريبارانوپوره نۀ شوه ~ اوس بۀ لمن يارته پۀ خپله غوړومه پۀ زړۀ دې څۀ دي راته وايه ~ ترتاتېرېږم بيابۀ وکې ارمانونه پۀ زړۀ مې ته وې خدای رانۀ کړې ~ اوس کۀ تمامه دنياراکي څۀ يې کړمه پۀ زړۀ مې ځای دګيلو نۀ شته ~ هلته بۀ يې وايم چې دې سرپۀ څنګل ږدمه پۀ زړۀ مې يو الله خبردی ~ دوست اودښمن لپاره شنه شم وخاندمه پۀ زړۀ مې يو الله خبردی ~ دې نورعالم ته پۀ خنداګورم مينه پۀ زړۀ مې يو الله خبردی ~ چې همېشه دغم سودا پۀ کې کومه پۀ زړۀ مې غم سترګې مې ژاړي ~ باڼۀ ولاړدي اوښکې غواړي رخصتونه پۀ زړۀ مې خښ دغم خنجر دی ~ چې مې رايادشي دليلاشينکي خالونه پۀ زړۀ منلی يار مې ته يې ~ دالباسي خندادهرچاسره کړمه پۀ زړۀ هغه خلک ژړېږي ~ چې دمحفل ياران يې تورې خاورې خورينه پۀ زکندن مې راحاضرشه ~ چې زۀ سلګۍ کړم سترګې چاته واړومه پۀ زيارتودې وۀ خاونده ~ يا يې زما کړې يايې خاورې کړې چې ځمه پۀ ژبه هېڅ ويلی نۀ شم ~ پټ پۀ اشناپسې رنځورلۀ غمه شومه پۀ ژړاژاړم سودمې نۀ شي ~ يومسافرشوم بل لۀ ياره جلاشومه پۀ ژړاتل راپسې ژاړه ~ زۀ مسافريم ددعاطمع لرمه پۀ ژړامه راپسې ژاړه ~ دعاکوه چې ستاديدن مې نصيب شينه پۀ ژړانۀ درپسې ژاړم ~ تاپۀ دعاکې يادوم ژړاراځينه پۀ ژړامه راپسې ژاړه ~ سهاردعاراپسې کوه ماښام نفلونه |
 |
 |
 |
