پرېږده چې اوښکې مې بهېږي ~ باردغمونومې دزړۀ نه کموينه پرېږده چې خاورې مې خوراک شي ~ دشيدوغړپ مې پۀ دېوال تو کړی دينه پرېږده چې خړ سېلاب مې يوسي ~ پۀ لامبوزن اشنابۀ ډېره نازېدمه پرېږده چې څيرې ګرېوان ګرځم ~ دعاشقانوبرخې خوارې وي مينه پرېږده چې څيرې ګريوان ګرځم ~ اخربۀ زړۀ راباندې وسوزې مينه پرېږده چې زۀ ذرې ذرې شم ~ چې پۀ نامردونازېدم وشرمېدمه پرېږده چې غم زما پۀ سر وي ~ چې تل ياري دبې وفاخلکوکومه پرېږده چې لوی ښامار مې وخوري ~ پۀ پاړوګر اشنامې ډېره نازېدمه پسرلی راغئ ګلان ډېر شول ~ داوربل ګل بۀ خپل اشنالره وروړمه پسرلی راغئ ونې شنې شوې ~ زمادزړۀ ونې ږلۍ وهلې دينه پسرلی راغی ونې شنې شوې ~ زماناښادزړګوټی واورې اوروينه پسرلی زما پۀ نيمه خواشو ~ زماپۀ شناختوپورې وتړئ ګلونه پسرلی بۀ ستالۀ کبره خوارشي ~ پۀ زرغونوجستودې مات کړۀ زېړګلونه پسرلی ښۀ باران يې بد دی ~ نجلۍ واښۀ کړي تور اوربل يې لمدوينه پښتانۀ واړه شنه زمريان دي ~ چې ځای يې راشي پۀ سيالۍ تورې وهينه پښتانۀ واړه سره يو دي ~ ورک دې نفاق شي چې بۀ دوی جلاکوينه پښتوکوه که ته پښتون يې ~ ماپرپښتوباندې ګاللي دي غمونه پښتنوبياخولۍ کږې کړې ~ پردښمنانوبۀ بيا جوړکي ناتارونه پښتون بۀ ولې تورې نۀ کا ~ چې دمېړانې نوم يې تللی پۀ ملکونه پښتون پۀ توره کې پيدادی ~ پۀ توره لوی دی هم بۀ مړپۀ توره شينه پښتون دجنګ پۀ ډګرمړشو ~ پښتنې نجونې يې پۀ وينوږدي خالونه پښتونستان کې غلغلې شوې ~ ځلميان ټولېږي پۀ وطن سرورکوينه پښتونستانه اباداوسې ~ څوچې پښتوپۀ دنياوي تابۀ ساتينه پښتنوخدای ته سرسرتورکئ ~ چې خپل کرم دننګيالي ملګری کړينه پښتنوسرومال قربان کړئ ~ چې خپله مېنه موپردۍ نۀ شي مينه پښتنې پېغلې خوشالي کا ~ چې ځلميان کاندي دانګرېزسره جنګونه پښې پرې کرارږدئ خاورې نۀ دي ~ هغه ځلمي دي چې کاږۀ لۀ خياله تلنه پل صراط بۀ ورته نيسم ~ پۀ مرسلانوکې سرداردی رابۀ شينه پل صراط بۀ ورته نيسم ~ پرمروراشنابۀ غېږ وګرځومه پلودې ځان پسې راکاږې ~ زماګمان دې مېلمنې درباندې شونه پلوه ستانه مې زړۀ بدشو ~ مخ ته مې راغلې ومې نه شول ديدنونه پليته وسوه تېل تمام شول ~ اوس مخ راواړوه چې ستاپۀ رڼاشمه پورته بلۍ ته نظروکړه ~ دکشمالوپۀ څېرکږه ولاړه يمه پورته دسين غاړه رانيسه ~ زۀ بۀ منګی پۀ لپوورو،وروډکومه پورته زيارته رارسېږه ~ دسوات لۀ سره پۀ عرضې راغلې يمه |