چ :
ـ چا په کلي کي نه پريښو، ده ويل اس مو د ملک کره وتړۍ .
ـ چا په ورا کي نه پرښو . ده ويل د مخ اوښ زما دی .
ـ چاپه قافله کي نه پريښو، ده ويل د مخ اوښ زما دی .
ـ چاړه چي د سرو زرو سي ، څو ئې په نس کي نه و هي .
ـ چا مونده ، ما مونده .
ـ چرت ئې واهه خورجين ئې بايلو .
ـ چرسي زوی نه زوی ، تارياکي دوه په ايکي .
ـ چرګ په تالې کي ګوره .
ـ چرګ دی يم حلالوه مي مه .
ـ چرګ پر ډيران مه ګور ه ، پر کاسه ئې ګوره .
ـ چرګ چي غټيږ ي ، کونه ئې تنګيږي .
ـ چرګ چي ځوان شي پر بام ورو ورو ځي .
ـ چرګ پر پرديو غوړو مست وي .
ـ چرګه مي ناجوړه ده بهانه مي ورته جوړه دي .
ـ چرګه چي ببره شي ، دا هم بد جناور نه دی .
ـ چرګ د مالګي په څکلو څه پوهيږي .
ـ چغال ته الو نه رسيده ويل دا تروه دي ، چغال پر نعمت شکر کښه چرګ ئې
د خولې ووت .
ـ چه اړ سې ، و خره ته وای بابا .
ـ چي اوبه وي تېمم ته څه حاجت دی ؟ .
ـ چي اوسې په خوی به د هغو سې .
ـ چي بابا ژوندی و ، د ادې په لاس کودی وو .
ـ چي بابا ژوندی و ، هلته ادې ادې وه ؟ .
ـ چي ايمان وي مرګ څه دی .
ـ چي باد نه وي وني نه ښوري .
ـ چي باجوړ دي نه وي خوړلی ، بد مه پر وايه .
ـ چي باد وي د پاسه ، باران ئې سم دلاسه .
ـ چي باد ئې وي د کښې ، وريځي ځغلي لکه بزې .
ـ چي بابړ ئې زما په کتاب پړ ئې .
ـ چي بخت ئې تور سي دښمن ئې د پلار کور سي .
ـ چي بد ګرځي ، بد په پرزي .
ـ چي بد کوي ، بد به مومي .
ـ چي بد غواړي ، پر بدو به واوړي .
ـ چي بې ملو ځي ، تور ما بې پر اوږو ځي .
ـ چي فال ګورم ښه راځي ، چي يار ګورم نه راځي .
ـ چي درانه بارونه وړي ، خوراک ئې ځوز دی .
ـ چي اومه کاکونه خوري ، خوراک ئې ګوز دی .
ـ چي پردۍ لور ته ئې طمع سي ، يو من غوښه ئې کمه سي .
ـ چي پر لوړه ګرځي ، پر ژوره پرزي .
ـ چي پر کوي منډک دي ، يووې ، نودی په غووې .
ـ چي پلار ئې وز نه وي ويشتلی ، مور ئې غوز نه وي ويشتلی .
ـ چي پوڅی خورې ، متار به سهی .
ـ چي په جنګ کي ................. غوړي ، نوم ئې سدو دی .
ـ چي په ځان کي ويني ، په جهان کي ويني .
ـ چي په پټه وي ، په ښکاره لنګيږي .
ـ چي په ناز لويږي ، په زيار زړيږي .
ـ چي په خره دي کار نه وي ، اشه مه ورته وايه .
ـ چي په خپله ئې وخورې غول به سي ، چي بل ته ئې ورکې ګل به سي .
ـ چي په مرګ ئې ونيسې ، په تبه به راضي شي .
ـ چي مېلمه ئې سوړسک خوري ، کوربه به څه خوري ؟ .
ـ چي په ډير ئې واخلې ، په لږ ئې مه خرڅوه .
ـ چي په ډله کي دوست نه وي ، مه پکښي کښېنه .
ـ چي په ډير حرص ئې غواړي ، هغه کم خوري .
ـ چي په زور ورسره نه وي برابر، د هغو د څنګه نه کښېني زړه ور .
ـ چي په کور کي غوړي مومي ، ليونی به غرو ته درومي .
ـ چي په نيمه شپه بېدار ئې ، که غل ئې زما يار ئې .
ـ چي پيلان کوي ، پيلخانې به هم کوي .
ـ چي پيلان لرې ، دروازه به لوړ ي ايږدې .
ـ چي تا وکړل ، ما وريبل .
ـ چي تر ملکه دي کړه ، نو دي ورکه کړه .
ـ چي ته راځې له هلکه ، زه په څلور مړونه وکم .
ـ چي تيار وي ، هغه يار وي .
ـ چي تېرسو ، هغه هېر سو .
ـ چي چرګ نه و ، آذان چا کاوه .
ـ چي چنګښي وای کور_ نرکی وای مقر .
ـ چي چنګښي وای غار ، ترکی وای کندهار .
ـ چي څوک دي ونه پوښتي مه ګډيږه .
ـ چي څه درپوري وينم ، ګوړي غوندي دي وينم، چي څه نه درپوري وينم ،
هرګز دي نه وينم .
ـ چي ځوان وم د هري چټي يار وم ، چي زوړ سوم د خواري خواري پروړ سوم .
ـ چي حيا مي ځني نسي څه بلا مي ورته نسي .
ـ چي حج حج لرې ، يوخت به حاجي سې .
ـ چي خان ئې په ياران ئې ، چي ياران نه وي توري خاوري د بيابان ئې .
ـ چي خاوند ئې لېټۍ خوري د سپو بې څه احوال وي ؟ .
ـ چي خبر سي بې اثر ، ترينه پټه خوله بهتر .
ـ چي خدای ئې ورکوي ، پټل ئې يار دی .
ـ چي خدای کوي ، هغه به وسي .
ـ چي خر نه لري ، خر نه ارزي .
ـ چي د اختر کالي دي دادي ، د لو دا به دي کم وي ؟ .
ـ چي د هلکه وفا غواړې ، لکه د خره چي کيميا غواړی .
ـ چي د بنګو بټل زدوئی ، اخير به بنګي سي .
ـ چي د بل مور بوره وي ، ستا به هم بوره کي .
ـ چي د جان سي تر سر تېره ، خدای دي نه کي دا نا بوده دنيا ډيره .
ـ چي د ګېډري په جنګ وزې ، تايه د زمري نيسه .
ـ چي د ملا غواړی ، خدای دې نغاړی ، چي و ملا ورکي خدای دي ورکي.
ـ چي در ئې نه کړم ، ازار دي پر څه کړم ؟ .
ـ چي درومې څه به مومې.
ـ چي دود نه وي هلته سود نه وي .
ـ چي د ړندو پر کوڅه راسې ، پر يوه سترګه لاس ايږده .
ـ چي دي نه وي دردمونده . در به نسي پر تنګسه :
ـ چي ډب نه و يادب نه وي .
ـ چي ډول دي وي په څنګ ، دوهلو دي څه ننګ .
ـ چي ډير وايي . لږ خيژي .
ـ چي ډيری سي ، مرداری سي .
ـ چي راځي د بل د کوره ، پرتابه شپه سي تکه توره .
ـ چي زر وي . زاری د کمه ده ؟ .
ـ چي زړه خوږيږي ، له ړندو سترګو هم اوښکي راځي .
ـ چي زما پر مينه نه وي ، هغه واړه ښه سړي وي .
ـ چي زما په ډوډۍ مست سي ، هغه زما دمور مېړه سي .
ـ چي زما سره ځي ، تل به توري وڅکي خوري .
ـ چي زيار کاږي ، ګټي د هغو دي .
ـ چي ژرنده ئې ګرځي ، بلا ئې پرځي .
ـ چي ژوندی وم ښه مي غواړه ، چي مړ سوم مه راپسي ژاړه .
ـ چي سپی د دنيا نه سي ، ددنيا خاوند به نه سي .
ـ چي ستا د کوره راځي ، په غلبيل کي دي راځي .
ـ چي ستړی نه سی ، موړ به نه سی .
ـ چي سر وي خولۍ ډيري دي .
ـ چي سر دي نه خوږيږي داغ مه پرايږده .
ـ چي سره ونه مېژې ، سره به ونه ګټې .
ـ چي سوی تر پلو ده ، تازي ته غول ورغله .
ـ چي شپه ئې ترمينځ وي د هغي ببلا مه بېرېږه .
ـ چي شل ګله ورکې ، درې ګله ورنه کې ، ګل بې نه کې . ( ددې څخه مطب ښځه
ده )
ـ چي ښه هلته دي شپه .
ـ چي طلب ئې کوې پرپېښ به سې .
ـ چي عقل نه لري ، پر کور بې تل غم وي .
ـ چي علي درسره مل وي خطر نسته .
ـ چي غل نه ئې د پاچا مه بېرېږه .
ـ چي غل نه تښتي ، مل دي وتښتي .
ـ چي غواړې ئې ، پروا بې وړې .
ـ چي غوټه په لاس خلاصيږي ، حاجت غاښ ته نشته .
ـ چي غورځي هغه پرزي .
ـ چي کوچنی وي پر پښو ځي ، چي لوی سي پر اوږو ځي .
ـ چي کوچنی ونه ژاړي ، مور تۍ نه ورکوي .
ـ چي کرې هغه به رېبې .
ـ چي کلی په نامه لري ، يو خوی تر نور ښه لري .
ـ چي کور پر غره لري ، هم نوي هم زاړه لري .
ـ چي ګړنګ مي څڅېده ، چي خدای راکړي ستا ئې څه ؟ .
ـ چي لری دی لری ئې ، لړی دی لړی ئې .
ـ چي لږ خوري هغه تل خوري ، چي ډيره خوري هغه ګنډير خوري .
ـ چي لو کونه وينې ځني ځغله .
ـ چي لوی غاپي ، کوچنی تراپي .
ـ چي له مازيږي ، بلا زيږي .
ـ چي له خدايه پټه نوي ، د بندګانو ئې ولي پټوې .
ـ چي د ياره وائې ، دځانه وايي .
ـ چي مربی لری ، مربا خوره .
ـ چي مړونه وي هلته کورنه وي .
ـ چي مړ سو هغه پړ سو .
ـ چي مشر ئې ساوڼ وي ، لښکر ئې ګوزاوڼ وي .
ـ چي مشر ئې وي سپی ، د کشر ئې څه کمی .
ـ چي مشر ئې غمبر وي ، اختر بې ماذيګر وي .
ـ چي ملا وائې هغه کوه ، چي ملا کوي هغه مه کو ه .
ـ چي مور دي نه وي په پلرګنۍ ، ورې ولي ځې ليونۍ .
ـ چي مور لري ادکه ، په صفت به ئې واده که .
ـ چي مور ئې بټياري وي ، زوی ئې نه فتح خان کيږي .
ـ چي مور مېره سي ، پلار پلندر سي .
ـ چي مېښه زهيره وي ، کټی ئې واهه .
ـ چي نغده دي وليدل څنګه دي وخندل .
ـ چي نه کوي حبيب ، څه به وکي خوار طبيب .
ـ چي نه کار په هغه دي څه کار ؟ .
ـ چي نه دي وي د موره داسي مه وايه چي وروره .
ـ چي نه خوری د باغه ، غم به ئې پر څه خوری غرمساغه .
ـ چي نسې تلای وابه دي خلم ، چي نه ځې څه دروکم .
ـ چي نه دي وي له ملا ، داسي مه وايه اغا .
ـ چي نه لري هلک ، هغه کور دتېغ لايق .
ـ چي نه لري سړ ي، نه دي کورت خوري نه غوړي .
ـ چي نه غواړم ، هغه مه راپېښوې .
ـ چي نه لرې پنګه ، مه کښېنه د چا د څنګه .
ـ چي نه مرم لابه واورم .
ـ چي نه دي وي د پښته ، دهغو کسانو تښته .
ـ چي نه پوهيږي د هغه دوې برخي .
ـ چي چي نواله خوري جاناز به وهي .
ـ چي نه منې د يار پندونه ، لاس به نسې پر سرونه .
ـ چي نه ځيني خلاصېږې ، بړ بړ پر ورځه .
ـ چي نوای د خدای زرونه ، د هر چا پس وه خپل کورنه .
ـ چي واورې وايه ، چي ووينې مه وايه .
ـ چي وخت د ښکار سي تازي ، اسهال سي .
ـ چي وخت د ختمې سي ، د يتيم پزه ويني سي .
ـ چي وخورې د نر لغته ، داسي به کښېنې لکه اورته .
ـ چي ودي نه پوښتي ، مه ګډيږه .
ـ چي ورور ئې نه کې ، پر ....... به ئې نه کې .
ـ چي ولاړ سې تر بلخه ، درسره ده خپله برخه .
ـ چي وويشت نه سي ، خبر به نه سي .
ـ چي وې غواړي په خوله ، نو خورې به ئې په څه ؟ .
ـ چي هوږه ونه خوري د خولې ئې بوی نه ځي .
ـ چي هوس دی ، دغونه بس دی .
ـ چي يو لور ئې تر ملا وي ، می ځني رغوه .
ـ چي ئې ياد کړې په وړکتوب ، هېربې نکړې په زوړ توب .
ـ چي يو واهم ، بل په رنګيږي .
ـ چي ئې زده کړې پر پېکی ، هير بې نه کړی پرنګښی .
ـ چي زده د کميس غاړه ، هغه ئې خوري په لکه غاړه .
ـ چي ئې زده د کميسه غاړه ، هغه بيا کله شړلې ولاړه .
ـ چونه انا راوبولی ، چي سر ئې په کټو کي پرې کي .
ـ چيري دي واهم ، چيري دي باسي .
ـ چيري هېډو ، چيري ګېډو ، راځه چي سره ځو .
ـ چيري ...... ، چيري څنګل .
ـ چيري چي ډنګ سي ، د ابۍ کودی تر څنګ سي .
ـ چيري کلاله ګوره ، خو خپله سياله ګوره
ـ چې چېرې ښه ،هورې شپه .
ـ چې مړ شي ، هغه پړ شي .
ـ چې زوړ شي ، څۀ ترې جوړشي .
ـ چې درومې ،څۀ به مومې .
ـ چې ښار وران شي شادوګان هم پۀ کې لوټې وولي .
ـ چې مدعي له کوره نۀ وي ، خونه يي توره نۀ وي .
ـ چې اوسې پۀ خوی به د هغو سې .
ـ چې نۀ وي آدم خان ،تل به يي مري اوښان .
ـ چې څنګه مخ ،هماغسې څپېړه .
ـ چې عقل يې کم ورکړ ، تل يې غم ورکړ .
ـ چاړۀ که دز رو شي هم پۀ نس نه چوخېږي .
ـ چې ځې ،ځې ابازو له به راځې .
ـ چونګښه له ماره سره تله ، پۀ منځ دوه ځايه سوه .
ـ چې چېرې ډب وي ،هورې ادب وي .
ـ چې راشي قضا ړندې شي بينا .
ـ چې يارانه پۀ شفتالو شوه ، نو بيا ګرانه ده .
ـ چرګ دې يم خو حلالوې به مې نه .
ـ چې پۀ ما پسې سپره سې ، بيا زما پۀ وينو سره سې !
ـ چې خوب درشي بالښت نه غواړي ،چې زړۀ مئين شي ښايست نه غواړي !
