James Beattie
زه هم ستا په شان پر مځكه ګرځېدمه
زه هم ستا غوندي جوړه وم د ژونديو
ما هم تا غوندي كرۍ ورځ تېروله
په تلاښ د بې ارزښتو خوشاليو
زه هم تا غوندي غښتلى وم په ژوند كي
په جګړه كي د ژوندون د توپانونو
يا ماشوم غوندي خوشحال په ناوكيو
يا ناحقه مي زړه ډك و له غمونو
هېروه يې زما د ژوند عبثي ورځي
داسي حال كله پر تا دى هم راغلى
راته وبخښه په ژوند كي غلطۍ مي
ته به هم يې پر غلطه كله تللى
چي مي هسي له مزار څخه تېر نه سې
پر زړه ليك مي بې هنره افسانه كړه
زه ملګرى ومه ستا او هم د ټولو
در په زړه مي خاطرې دانه دانه كړه
James Beattie
An Epitaph
LIKE the I once have stemm'd the sea of life
Like thee have languish'd after empty joys,
Like thee have labour'd in the stormy strife
Been grieved for trifles, and amused with joys.
Forget my frailties; thou art also frail:
Forgive my lapses; for thyself may'st fall:
Nor read unmoved my artless tender tale
I was a friend, O man, to thee, to all.