Scharmel Iris
دوى ور وغورځول كاڼي تا هم وويشته ډبره
ما يې هم پر لوري وار كړه يوه تيږه برابره
د تېرو كاڼو له زوره د ده غوښي څيرېدلې
نه يې آه له خولې را وايست نه يې وكړله خبره
هغه ورځ مي نه هېرېږي چي يې آخ له خولې ونه ايست
نن مي ځكه رايادېږي تر خوله باسم فريادونه
چي مي مخامخ ويشتلى د سنګسار په تېره كاڼي
اوس په زړه كي چلومه د هغه كاڼي بارونه
Scharmel Iris
After the Martyrdom
THEY threw a stone, you threw a stone
I threw a stone that day.
Although their sharpness bruised his flesh
He had no word to say.
But for the moan he did not make
To-day I make my moan;
And for the stone I threw at him
My heart must bear a stone.