Emily Dickenson
برى هغوى ته تر هر څه خوږ وي
چا ته چي ژوند كي نه ور ورسېږي
هغوى پوهېږي چي عسل څه دي
چي يې له ستوني زهر څڅېږي
چا چي ګټلى د جنګ ميدان وي
بيرغ په لاس كي كور ته روان وي
هم يې مات كړي غليم پوځونه
هم يې غوڅ كړي زلمي سرونه
هم يې سوځلي كلي كورونه
هم يې وران كړي پردي ښارونه
سم نه پوهېږي چي برى څه دى
نه يې په ياد دى نه يې په زړه دى
څوك چي مات سوى پر ميدان پروت دى
په زړه خوږمن دى زخمي تن پروت دى
ستونى يې وچ دى نفس يې خېژي
پرهار پرهار يې ټوله بدن دى
نه څوك خواخوږى نه يې څوك ويني
نه څوك حاضر يې پر زكندن دى
هغه پوهېږي چي برى څه دى
هغه ته ښكاري چي برى ښه دى
هغه چي اوري ږغ د ډولونو
د پردۍ فتحي پردي توپونه
د مرګ پر پولو مړ ژواندى پروت وي
ږوږ يې رسېږي تر مړو غوږونو
واك يې پردى وي د زلمي موټو
اور يې سړېږي د سرو رګونو
Emily Dickinson (1830-86)
Success is counted Sweetest
SUCCESS is countes sweetest
By those who ne�er succeed.
To comprehend a nectar
Requires sorest need.
Not one of all the purple host
Who took the flag to-day
Can tell the definition,
So clear, of victory,
As he, defeated, dying,
On whose forbidden ear
The distant strains of triumph
break, agonized and clear.
