طنز
خوب وینم
مشر مې تر ستوني نیولی
ځان ته يې راکښوم
سترگې یې راوتلي
ژبه ې راوتلې
وايي څه مي کړې؟
ورته وایم :
څه لا کوې؟
ووایه : خپلو وزیرانو ته
تاسو د ملت وزیران یاست
که د رذالت
تا ویل نور مصلحت نه کوم
خاین ورکوم
هیڅ دي ونه کړه!
هغه ته مې لنگته واچوله
هغه ویل مه کوه ؟
خوږیږم
ما ورته ویل :په خوږهم پوهیږې؟
په همدې گیرو دار کې
له خوبه راکښېنستم
خپله غاړه مې خپه کړې وه
ویل مي : کاشکي راویښ سوی
نه وای