مور

 دکنړ ولايت پيچ دري خخه

دمور دورځ په مناسبت
دمور غیږه زانگو وه یو تحفه ی راکوله
پخــــپله په ژړا وه حوصلـــــه ی راکوله

ارام په ده حرام و هو زما دژوند لپاره
دی ستړی دنیاگی کی ښه دمه ی راکوله

د اوښکو سره تل به ی همیش ډوډی خوړله
هو ماته دشیدو سپینه پیاله ی راکـــــــــوله

په ورو ورو ی دمینی غیږ کی داسی لوبولم
ما ویل گنی جنت دی چی وعده ی راکـــوله

غلیم نه به همیش وطن ازاد ساتی بچوړیه
همیش زما غوږو کی دا نعره ی راکولــــه

هم اوښکی به کړی پاکی دمظلومو چه رالوی شوی
د پلار او دنیکونو کارنامه ی را کـــــــــــــــولــــــه

هم هره مور نازوده چی بچی ی میرویس خان شی
ځانگو کی ورته پروت لویه تمغه ی راکـــــــــو لــه

پیـــــمانه دخدمت نه ی ته نشی لږ غافل
دا مور وه چه دپوهی یو وعده ی راکوله