پ :
ـ پاړوګر د مار د لاسه مري .
ـ پاک اوسه بې باک اوسه .
ـ پټه خوله د مرکې ليوه دی .
ـ پر اخند ښوروا ډيره ده .
ـ پخوا له پخوا سره ولاړ .
ـ پر پچه وخوت کشمير ئې وليد .
ـ پر پوست سيکه نه وهل کيږي .
ـ پر خره يوه لپه اوربشي ډيري دي .
ـ پر خره سپور دی خر ئې ورک دی.
ـ پردی خر په شا زور ور دی .
ـ پردی اور تر واوري سوړ دی .
ـ پردی زوی نه زوی کيږي .
ـ پردی سپی په ډوډۍ خپل .
ـ پردی کټ تر نيمو شپو وي .
ـ پردی جنګ نيم اختر دی .
ـ پردی غم تر واوري سوړ دی .
ـ پردۍ پڼه پر پښه معلومه ده .
ـ پردۍ ښې نيمه خوا دي .
ـ پردۍ مور نه مور کيږي .
ـ پر سپي هډوکي ډير دي .
ـ پر سر دي مي زړوکی وي ، تر مخ دي زلمی وي .
ـ پر ښو تلوار پر بدو تاْمل.
ـ پر غوولي کس سندري وايي .
ـ پر کورنګ نيمن دانه ډيره ده .
ـ پر کور خواري خوړلي ښه دي ، نه د هنجي کُرت او غوړي .
ـ پر ګازره نه يم پر خرپ ئې يم .
ـ پر لڅه خېټه ئې ملا تړلې ده .
ـ پر لوړه وخيژه څار وکړه ، خلک چي کړي هغه کار وکړه .
ـ پر ملا ئې لمبول دي بخښنه ئې پر خدای ده .
ـ پر نور څه انا نه سوم ، پر خوشاو زه انا يم .
ـ پر هغه د يخدای ميلمه که چي مېلمه ئې نه وي ليدلی .
ـ پر يوه باندي چي دوه شي ، ړنا ورځ ورباندي شپه شي .
ـ پړ مي که ، مړ مي که .
ـ پړ هم يوه وراشه لري .
ـ پزپرېکړي که شرم درلودای ، د چړې نوم به ئې نه اخيست .
ـ پسرلی دی ځان اګا ه که ، ځان ته ژړه غوا پيدا که .
ـ پيشي به د اوړو جوړه کړم ، ميو به څوک کوي .
ـ پيشي ته دي خدای وزر نه ورکوي ، کې ور کۍ نو د چغوکو تخم به وباسي .
ـ پښتون نه دی چي د نوک جواب سوک ورنه کړي .
ـ پښتون له غيرته ځان اور ته اچوي .
ـ پښو پښو ارمان کاږۍ غالۍ ده .
ـ پښې هلته ځي چي زړه ځي ،
ـ پک تر پک پوري ، نو نه چي ماغزه ئې ښکاره وي .
ـ پک نه پر سر تار لري، نه په غوړو کار لري .
ـ پکه نه سر لري نه ئې په چا اويي .
ـ پکي سر په خيال کی ، چي مېړه ئې شاباز خان دی .
ـ پلار دي سپرو مړ کړ که پلو ؟ ول څه ئې کوم زما د ښې ووت که سپرو مړ
کړ که پلو .
ـ پنډ ئې مه ګوره، ايمان ئې ګوره .
ـ پنځه ګوتي سره يو نه دي .
ـ پنځه ګوتي په خوله نه ننوزي .
ـ پور پر غاړه ، مېږ مرداره .
ـ پور د بدو برخه ده .
ـ پور چي تر سلو تېر شو ، وچه مه خوره .
ـ پوره ! ورک دي کړه دوه کوره .
ـ پوه سړی تر خپلي کمبلي پښې نه تېروي .
ـ په اوبو څوک نه چاغيږي .
ـ په بازيو کي تل بنګړي ماتيږي .
ـ په باغ کي الو غيم ، په کلي کي بلرغو .
ـ په بدلو څوک نه لويږي .
ـ په بل وطن کي د ښو کښت کوه تېرېږه .
ـ په پردي کور کي سل مېلمانه هيڅ نه دي .
ـ په پردي پرتاګه ځان نه پوتېږي .
ـ په پردې وطن کي ......... واچواه ترې تېر شه .
ـ په تياره کي خپل سېوری هم نه ښکاريږي.
ـ په تېر پسي ترتاب نسته .
ـ په تېرو اوبو پسي چا کره (( يوم )) نه وي وړی .
ـ په ټول بابړ يو لوړ .
ـ په جار جار دي مي ښه نسته ، ګېډه مي مړه که .
ـ په جنګ کي يو ګام د سلو کالو لاره ده .
ـ په ځنګله ئې و زېږوه ، په بازار کي ئې لوی که .
ـ په څاڅکي څاڅکي ډنډ جوړيږي.
ـ په خپلو خپل ، په پردو پردی .
ـ په خپله کوڅه کي سپی هم زمری وي .
ـ په خره ئې وس نه رسيده پر پالانه ئې راواچول .
ـ په خندا پسي ژړا ده ، په ژړا پسي خندا ده .
ـ په خواره ځمکه کي هر واښه شين کيږي .
ـ په خوله خوږ ، په کونه کوږ .
ـ په خوله لااله ، په زړه غلا .
ـ په دوبي چېري وې چي په ژمي سېوري کوې .
ـ په دنيا باور مه کوه ، ګاهي لوړ ده ګاهي ځوړ .
ـ په درنو دروند په سپکو سپک .
ـ په ډيری کې خوره ، په لږ کې وېشه .
ـ په ډيرو ليوني خوشحاله د ي.
ـ په رنګ ښايسته ، په عمل خواره خسته .
ـ په ړنديانو کي چپک اغا دی .
ـ په زحمت پسي راحت دی .
ـ په زهيرو زړو ګوتي مه واهه .
ـ په ژرنده کي دي شپه شه د زوم کره دي مه شه .
ـ په سات کي تل خوابدي پېښېږي .
ـ په سپکو سپکتيا ، په درنو ددروند تيا .
ـ په سپين سر ، مزل پر سر .
ـ په سپي زوی ، تل پلار ښکنځلی وي .
ـ په ستړي مشي د چا څه شي ، زړه ئې ښه سي .
ـ په سترګو ګوري ، په زوی لوړي .
ـ په سړو کي توپير دی ، څوک لعل دی څوک کوټ کاڼی .
ـ په سلو وهلی ښه دی ، نه په يوه پړ .
ـ په شلومبو که چاغېدلای ، غړکه به چاغه سوې وای .
ـ په شيدو سوی مستې پوکي .
ـ په شمله دي شوم غلطه ، کور ته چي دي راغلم يوه اوښه بله کته .
ـ په ښادې دي ښاده نه شوم ، په غم دي تور تلبه وسو م .
ـ په ښه پردي خپليږي ، ابراهيم د بدو چاري کړي خپل ئې پردي کړل .
ـ په غرمو ئې وګټه ړ په سيوري ئې وخوره .
ـ په غرمه کي اور بليږي . سورنا چي ورته رقصيږي .
ـ په غم پسي ښادي ده .
ـ په غمو کي د انا غم غيم .
ـ په غوجل کي چي يوه ومېژله ، رنګ ئې د ټولو بد کړ .
ـ په کام پسي ناکام دی .
ـ په کډؤ کي ئې ډبره اچولې ده .
ـ په کولمو کی ئې خواړه وچ ، خبري د غورمچ . ( الغوچ )
ـ په کور کي يو ټک دارو نه لري ، پر ځان ئې نوم غمباره ايښی دی .
ـ په کور کي نه کوک نه پياز ، ارږی د وازګو .
ـ په ګرځېدو نه مري ، په کښېنستو مري .
ـ په ګورم کي ئې غوا نه درلوده ، د ګوروان سر ئې مات کړ .
ـ په ګوړه ويلو سره خوله نه خوږيږي .
ـ په ګوښه کي هم ځوانان شته .
ـ په ګېډه کې فرزند ، نوم ئې ارجمند .
ـ په ګېډه مي شوتل دي ، په ملا مي توره سپر دي .
ـ په لنګو مېږو کي ازان وکی .
ـ په ما او تا چي روږ دی ، که سل واره نر سونه مو پريږدی .
ـ په مځکه کي سيوری نه لري ، په اسمان کي ستوری .
ـ په ناسته غُمبر نه کيږي .
ـ په نن پسي سبا سته .
ـ په وهلو څوک نه سميږي .
ـ په هر شي کي ښه او بد شته .
ـ په هغه دي خدای مه واهه چي وهل ئې نه وي کړي .
ـ په هغه وياله کي چي اوبه تللي وي بيا به راسي .
ـ په هندوستان کي ئې ګټي ، په جوره ګلي ئې بايلي .
ـ په هر غار ګوتي مه منډه ، پسات به در وسي .
ـ په يوه استنجاء لمونځ نه کيږي .
ـ په يوه چپلاخه د سلو مخ خوږيږي .
ـ په يوه ګل نه پسرلی کيږي .
ـ په يوه ځين کي دوه کسه نه ځائيږي .
ـ په يوه لاس کي دوه هندواڼې نه اخستل کيږي .
ـ په يوه موزه کي دوې پښې نه ځائيږي .
ـ په يوه ودانه ، په دوهم بېرانه ، په دريم ډګ ډګنی .
ـ پياز دي وي په نياز دي وي .
ـ پيا څه کوم ، نياز ئې څه کوم .
ـ پېټ نسته ، شرم وغره ته ختلی دی .
ـ پېري ته غزنی څه دی .
ـ پير که خس وي ، د مُريد بس وي .
ـ پير نه الوزي مُريد ئې الوزي .
ـ پيل که مړ سي ، يو زنګون اوبه ئې لا په نس کي دي .
ـ پيل چي ژوندی وی يو لک دی ، چي مړ سي دوه لکه دی .
ـ پيل تلی ، تلی پر پکی ودرېدی
ـ پر اوښ به سپور يې سپی به دې وخوري .
ـ پۀ يوۀ ګل نه پسرلی کېږي .
ـ پۀ جنګ کلي نه کېږي .
ـ پښه خپله پڼه پېژني .
ـ پۀ شرم دې هغه وشرمېږي ، چې پرې پوهېږي .
ـ پښې له بړستنې سره سمې غزوه .
ـ پور چې ځنډنی شي ،خوردنی شي .
ـ پۀ يوه پڼه کې دوه پښې نه ځايېږي .
ـ پړ مې کړه ، مړ مې کړه .
ـ پۀ شيدو سوی ، مستو ته ورپوکي .
ـ پلټونکی پيداکوونکی دی .
ـ پياز دې وي ، پۀ نيازدې وي .
ـ پۀ حلوا،حلوا ويلو خلۀ نه خوږېږي .
ـ پر ملايي لمبول دي ، بښل يې پر خدای دي .
ـ پلار ګټلې پر زوی اسانه دي .
ـ پردی کټ تر نيمې شپې وي .
ـ پۀ پښتو کې به پښتۍ ماتوې .
ـ پۀ منډه نه . پۀ ټنډه ده .
ـ پټکی چې له سره ولوېږي ، او پر وږو تم شي هم نه دی لوېدلی .
ـ پۀ خنزيرانو کې هغه ښۀ لا کوم وي ؟
ـ پۀ تيارۀ کې هرڅوک ډارېږي ، څوک نارې وهي ،څوک يې نه !
ـ پز پرې کړي که شرم لرلای ، دچړې نوم به يي نه اخيست .
