زه يوه ښځه يم ياغي آواز مي اورې كنه
نور مي پر شمېر او پر قدرت منكرېدلاى نه سې
زه پوهېدلې يم چي ستا په شاني زور لرمه
نور مي آواز نور مي فرياد خاموشولاى نه سې
ما د دردونو په مكتب كي درس د عقل واخيست
هسي وړيا مي خپلي ويني ازمېيلي نه دي
اوس دونه واك لرم چي څه غواړم كولاى يې سم
هسي بې ګټي تاوانونه مي ګاللي نه دي
زه يوه ښځه يم قوي د ماتېدلو نه يم
ما كږولاى سې خو ملا مي ماتولاى نه سې
زه لكه اوسپنه سوټك مي وار په وار سختوي
په زور او جبر مي له لاري اړولاى نه سې
زما اراده په انكارونو كي لا هم پخه ده
ماشومه نه يم په جار جار مي غولولاى نه سې
تا مي په سر كي عقيده او اراده پخه كړه
زه يوه ښځه يمه ستا په شاني زور لرمه
او چي پر مځكه مي د ميني وزر وغوړوم
چي چيري مينه ده په هغه زړه كي كور لرمه
مګر لا پاته دي پېچومي واټنونه راته
مګر لا ګوري سختي تړي رباتونه راته
تر څو چي پوه كمه خپل ورور ما هېرولاى نه سې
زه يوه ښځه يم پر ما منكرېدلاى نه سې
