هغه شپه به مي تر مرګه هېره نه سي
چي په قهر دي ور پوري كړ روان سوې
ورسره وې څو ترخې ترخې خبري
لكه تل چي مي له ميني ګرېزان سوې
زه او ته دواړه پر خپله خبر ټينګ و
دواړو خپله خپله لاره ونيوله
موږ د ميني د محفل په سپينه شپه كي
لګېدلې شمع ولي توروله
راسه دواړه يو د بل خطا معاف كو
ما خو تا ته ستا خطا در وبخښله
درس د ميني وي د ژوند په سختو شپو كي
په لمبو كي د توپان مستو څپو كي
چي توكل مو وي پر خداى او يو كو زړونه
سره وركو په اخلاص دواړه لاسونه
چي نړۍ بدليږي ورځي شپې تېرېږي
چي زموږ زړه غواړي هغه به راپېښېږي
موږ لومړى فكر كاوه چي عشق آسان دى
داسي ښكاري چي ژوند حكم د زمان دى
د زمان په حكم رنګ د داستان جوړ سي
چا ته وصل چا ته اور د هجران جوړ سي
چي توكل مو وي پر خداى او يو كو زړونه
سره وركو په اخلاص دواړه لاسونه
يو له بله سره زده كو درس د ميني
او د ميني زړه ته وركو د زړه ويني
همېشه چي يو د بل په زړه كي ګران يو
د لحد خولې ته به يو ځاى ور روان يو
