هوښيارانو دي راوړي دا نكلونه
پرې اوښتي دي وختونه او قرنونه
اوسېدله دوه ماران يوه ځنګله كي
خداى وركړي عجايب وه صورتونه
د يوه يې سل لكۍ وې يو يې سر و
د ها بل يوه لكۍ وه سل سرونه
د يو سري مار خوراك يوه مړۍ وه
له ښكارونو به يې اخيستل خوندونه
يو يې خوب يو يې خوراك يو يې آرام و
په نصيب يې وې ښادۍ او نعمتونه
سړې شپې يې تېرولې په خپل غار كي
تر غوړ لمر لاندي يې تل كول مزلونه
ځناور يې له لكيو بېرېدله
له هيبته به يې تښتېدل پوځونه
د سل سر اژدها په كور كي غم و
خداى وركړي وه سل سره سل خيالونه
څوك به ويښ څوك به بيده څوك نا آرام و
چا په نيمه شپه كي غوښتله ښكارونه
چي به ښكار د كوم يو سر خولې ته نيژدې سو
نورو ټولو به وهل ورته ټوپونه
كله كله به ښكار پاته تر مابين سو
دوى به يو پر بل كوله ګوزارونه
په يو تن كي سل سرونه سل غليمه
يو په بل يې ښخول تېره غاښونه
نه سل سرى اژدها په ګېډه موړ سو
نه يې ورك سول په سرونو كي زخمونه
نه يې وليده كراره ورځ په ژوند كي
نه يې وكړل د آرامي شپي خوبونه
يوه ورځ د لوى ځنګله په يوه كونج كي
راښگكاره سوې سرې لمبې ياغي اورونه
وچ لانده بوټي يې ټوله سوځوله
له لمبو يې تر آسمانه تلل دودونه
هري خوا ته يې سكروټي غورځولي
ور پسې وه د خزان وحشي بادونه
ځناورو هري خوا ته كړلې منډي
خلاصول يې خپل ځانونه اولادونه
سل لكۍ په ځان پسې كړلې يو سري
په يوه تاخته يې پى كړله مزلونه
د سل سري اژدها پر كور ناورين سو
هر يو سر يې هره خوا وهل زورونه
نه يوه له بله ځان سو خلاصولاى
نه يوې خوا ته رهي سول ټول سرونه
په ځنګله كي سو دا يو سل سرى پاته
تور نصيب يې كړل په برخه دوږخونه
1994/2/3 ويرجينيا
