زېرى راغى د اغيارو لښكر مات سو
پر چمن مي د زاغانو ګذر مات سو
نور يې زما پر ګلزارونو سيورى نسته
د ابليس د وزرونو شهپر مات سو
په شنه ډنډ كي سوې د زهرو اوبه وچي
د غماز لاس كي لوېدلى كوثر مات سو
خوله دي جار سمه رويباره راته وايه
د رقيب په لړمانه كي خنجر مات سو
د خيالونو پر مزار مي جنډې ناڅي
د غليم په جنازو مي محشر مات سو
نن به زما له مستۍ ځان ساتې آسمانه
د جانان پر مخ د بدو نظر مات سو
نور د چا له سترګو نه ډارم فلكه
په لېمو كي يې د قهر نشتر مات سو
ساقي نن مي ميخانه په اجاره ده
د واعظ د تودو چيغو اثر مات سو
چي په شپو پسي يې شپې راته كرلې
د زمان د تورتمونو منتر مات سو
اوس نوبت د جهاني د پايكوبۍ دى
د رقيب په نوم ليكلى ساغر مات سو
1995/ 3/ 9 واشنګټن