1

THE Lord is in me, the Lord is in you, as life is in every seed. O servant! Put false pride away, and seek for Him within you.
A million suns are ablaze with light,
The sea of blue spreads in the sky,
The fever of life is stilled, and all stains are washed away; when I sit in the midst of that world.
Hark to the unstuck bells and drums! Take your delight in love!
Rains pour down without water, and the rivers are streams of light.
One Love it is that pervades the whole world, few there are who know it fully:
They are blind who hope to see it by the light of reason, that reason which is the cause of separation.
The House of Reason is very far away!
How blessed is Kabir, that amidst this great joy he sings within his own vesse1.
It is the music f the meeting of soul with soul;
It is the music of the forgetting of sorrows;
It is the music that transcends all coming in and all going forth.

جانان زما او ستا په زړو كي

جانان اوسي زما او ستا دواړو په زړو كي
لكه ژوند چي دى موجود ټولو دانو كي

اې بنده راځه بېځايه غرور پرېږده
او د ننه يې پيدا كه په رګو كي

بېحسابه په هوا ګرځي لمرونه
شين درياب دى غوړېدلى اسمانو كي

چي په منځ كي د نړۍ كښېنم ښكارېږي
ننداره د دې جهان رامعلومېږي

د ژوندون تبه كراره ده سړېږي
ټولي ټپلي پرېولل سوي دي پاكېږي

راسه واوره بلا كيفه ساز ږغونه
ورته پرانيزه په مينه د زړه ورونه

ورته ګوره بې اوبو باران اورېږي
په سيندونو كي د نور ويالې بهېږي

يوه مينه ده پر ټول جهان غالبه
نور چنداني د چا فكر نه رسېږي

O FRIEND, dear heart of mine, think well! If you love indeed, then why do you sleep?
If you have found Him, then give yourself utterly, and take Him to you.
Why do you loose Him again and again?
If the deep sleep lf rest has come to your eyes, why waste your time making the bed and arranging the pillows?
Kabir says: "I tell you the ways of love! Even though the head itself must be given, why should you weep over it?"

زما يارانو چي د ژوند په راز پوهېږئ

زما يارانو زما دوستانو چي د ژوند په رمز پوهېږئ
كه مو مينه په رښتيا وه نو په خوب ولي بيدېږئ

كه جانان مو پيدا كړى ورتسليم يې سئ وصال ته
ولي بيرته بېلتون راسي له تاوان سره ستنېږئ

كه مو سترګو ته راغلي د خوبونو دي پوځونه
دغه ځاى دى بستر پرېږدئ د ډېر ناز څخه تېرېږئ

كبير وايي درښيمه د ريښتوني ميني لاري
كه سرونه شكرانه كړئ لا به نه پښېمانه كېږئ.

THE month of March draws near: ah, who will unite me to my Lover?
How shall I find words for the beauty o f my Beloved? For He is merged in all beauty.
His colour is in all the pictures of the world, and it bewitches the body and the mind.
Those who know this, know what is this unutterable play of the Spring.
Kabir says "Listen to me, brother there are not many who have found this out."

د پسرلي مياشت راورسېده

دا دى مياشت د پسرلي رانيژدې كېږي
د ګلونو ډكي وني به غوړېږي

دا به څوك وي چي مي وصل كي له ياره
تر جانانه به مي لاس څنګه رسېږي

د جانان ښكلا به څرنګه ستايمه
چي هغه هره ښكلا كي څرګندېږي

د نړۍ په هر تصوير كي د ده رنګ دى
غلبه يې پر وجود او زړه خپرېږي

د توصيف تر زور بهر د سپرلي لوبه
هغه چا ته معلومېږي چي پوهېږي

كبير وايي راته غوږ نيسئ يارانو
لږ كسان دي چي دا رمز ورمعلومېږي.

OH Narad! I know that my Lover cannot be far:
When my Lover wakes, I wake; when He sleeps, I sleep.
He is destroyed at the root who gives pain to my Beloved.
Where they sing His praise, there I live;
When He moves, I walk before Him: my heart yearns for my Beloved.
The infinite pilgrimage lies at His feet, a million devotees are seated there.
Kabir says: "The Lover Himself reveals the glory of true love."

زما جانان رانيژدې دى

واوره رنده زما جانان دى رانيژدې او زه پوهېږم
چي جانان ويښ وي زه ويښ يم چي بيده وي زه بيدېږم

څوك چي زما جانان آزار كي په ريښه كي تباه كېږي
چي د ده كېږي ستاينه په هغه ځاى كي اوسېږم

د جانان د وصل اور مي په زړګي دى لګېدلى
چي دى ځي ورسره ځمه هر قدم ورته درېږم

بې حسابه انسانان يې تر زيارت پوري راغلي
د بقا د زيارت پښو كي پر سجده دي پرېوتلي

د جانان دغه يو راز دى چي كبير ته معلوميږي
د ريښتوني عشق لوى والى له جانانه ظاهرېږي

HANG up the swing of love to-day! Hang the body and the mind between arms of the Beloved, in the ecstasy of love's joy:
Bring the tearful streams of the rainy clouds to your eyes, and cover your heart with the shadow of darkness.
Bring your face nearer to His ear, and speak of the deepest longings of your heart.
Kabir says: "Listen to me, brother! bring the vision of the Beloved in your heart."

نن د ميني خيال وځنډوه

نن معطل كړه خيال د ميني د ټالونو
روح او ځان دي كړه آزاد له ځنځيرونو

نن د ميني د خوښيو په مستي كي
ځان پيدا كه د جانان پر مړوندونو

ورته راوله د سترګو تر محله
باراني ورېځيد اوښكو د رودونو

زړه دي وپوښه په سيوري په تيارو كي
خوله نيژدې كه و محبوب ته تر غوږونو

ورته وښيه وصال ته خپله تنده
ورته ژاړه د بېلتون له كړاوونو

كبير وايي د جانان په مينه پايه
ډولۍ ډكه زړه ته يوسه د خيالونو.

THE light of the sun, the moon, and the stars shines bright:
The melody of love swells forth , and the rhythm of love's detachment beats the time.
Day and night, the chorus of music fills the heavens: and Kabir says:
"My Beloved One gleams like the lightning flash in the sky."

Do you know how the moments perform their adoration?
Waving its row of lamps, the universe sings in worship day and night,
There are the hidden banner and the secret canopy:
There the sound of the unseen bells is heard.
Kabir says: "There adoration never ceases: there the Lord of the Universe sitteth on His throne."
The whole world does its works and commits its errors: but few are the lovers who know the Beloved.
The devout seeker is he who mingles in his heart the double currents of love and detachment, like the mingling of the streams of Ganges and Jumna;
In his heart the sacred water flows day and night; and thus the round of births and
deaths is brought to an end.

Behold what wonderful rest is in the Supreme Spirit! And he enjoys it, who makes himself meet for it.
Held by the cords of love, the swing of the Ocean of Joy sways to and fro; and a mighty sound breaks forth in song.
See what a lotus blooms there without water! And Kabir says:
"My heart's bee drinks its nectar."
what a wonderful lotus it is, that blooms at the heart the spinning wheel of the universe! Only a few pure souls know of its true delight.
Music is all around it, and there the heart partakes of the joy of the Infinite Sea.
Kabir says: "Dive thou into Ocean of sweetness: thus let all errors of life and of death flee away."

Behold how the thirst of the five senses is quenched there! And the three forms of misery are no more! Kabir says: "It is the sport of the Unattainable One: look within, and Behold how the moon-beams of that Hidden One shine in you."
There falls the rhythmic beat of life and death:
Rapture wells forth, and all space is radiant with light.
There the Unstruck Music is sounded; it is the music of the love of the three worlds.
There millions of lamps of sun and of moon
are burning.
There the drum beats, and the lover swings in play.
There love-songs resound, and light rains in showers; and the worshipper is entranced in the taste of the heavenly nectar.
Look upon life and death; there is no separation between them,
The right hand and the left hand are one and the same.
Kabir says: "There the wise man is speechless; for this truth may never be found in Vadas or in books."

I have had my Seat on the Self-poised One,
I have drunk of the Cup of the Ineffable,
I have found the Key of the Mystery,
I have reached the Root of Union.
Traveling by no track, I have come to the Sorrow less Land: very easily has the mercy of the great Lord come upon me.
They have sung of Him as infinite and unattainable: but I in my meditations have seen Hin without sight.
That is indeed the sorrow less land, and none know the path that leads there:
Only he who is on that path has surely transcended all sorrow.
Wonderful is that land of rest, to which no merit can win;
It is the wise who has seen it, it is the wise who has sung of it. This is the Ultimate Word: but can any express its marvelous savour?
He who has savoured it once, he knows what
joy it can give.
Kabir says: "Knowing it, the ignorant man becomes wise, and the wise man becomes speechless and silent,
The worshipper is utterly inebriated,
His wisdom and his detachment are made perfect;
He drinks from the cup of the in breathings and the out breathings of love."

There the whole sky is filled with sound, and there that music is made without fingers and without strings;
There the game of pleasure and pain does not cease.
Kabir says: "If you merge your life in the Supreme Land of Bliss."

What a frenzy of ecstasy there is in every hour! And the worshipper is pressing out and drinking the essence of the hours: he lives in the life of Brahma.
I speak truth, for I have accepted truth in life; I am now attached to truth, I have swept all tinsel away.
Kabir says: "Thus is the worshipper set free from fear; thus have all errors of life and of death left him."

There the sky in filled with music:
There it rains nectar:
There the harp-strings jingle, and there the
drums beat.
What a secret splendour is there, in the
mansion of the sky!
There no mention is made of the rising and the setting of the sun;
In the ocean of manifestation, which is the light of love, day and night are felt to be one.
Joy for ever, no sorrow,--no struggle!
There have I seen joy filled to the brim, perfection of joy;
No place for error is there.
Kabir says: "There have I witnessed the sport of One Bliss!"

I have known in my body the sport of the universe: I have escaped from the error of this world..
The inward and the outward are become as one sky, the Infinite and the finite are united: I am drunken with the sight of this All!
This Light of Thin fulfils the universe: the lamp of love that burns on the salver of knowledge.
Kabir says: "There error cannot enter, and the conflict of life and death is felt no more."

د اسرارو پردې

د لمر سپوږمۍ او ستورو نور پړكېږي
اورېدل كېږي ترانې د ميني

او د هجران پر تال ږغېږي زمان
له اسمانو راځي نغمې د ميني

او كبير وايي زما محبوب ځلېږي
په اسمانو كي لكه نور بلېږي

پوهېږې څنګه يې ستاينه كوي
په كايناتو كي شېبې وختونه

خپل مشالونه ګرځوي او وايي
په شپه او ورځ د خپل خالق نومونه

هلته دى پټ بيرغ او پټه ډولۍ
او په تياره كي پټ موزيك ږغېږي

د كايناتو څښتن ناست دى پر تخت
كبيره هلته ذكر نه ويديږي

ټول كاينات دي په كارونو لګيا
خو ور نه وركي د ژوندون لاري دي

چنداني څوك خپل محبوب نه پېژني
ورته تيارې د پيوستون لاري دي

څوك چي ريشتيا دي په تلاښ د جانان
په زړه كي ګډ لري وصال او هجران

لكه سيندونه د ګنګا او جمنا
پر يوه لاره عاقبت وي روان

تل يې بهېږي د زړګي په تل كي
د مقدسو اوبو پاكي څپې

هلته نوبت د ژوند او مرګ ختم سي
او د زمان پكښي ايره سي ريښې

وګوره څه عجب مقام دى هلته
څوك چي پيدا كړي په څښتن كي قرار

هغه نېكبخته يې په خوند پوهېږي
چي پيدا كړې يې مين ته وي لار

هلته د ميني په تارو تړلى
د خوشالۍ بحر ټالونه وهي

او د قدرت نغمه ږغېږي هلته
پټو پردو كي شهبازونه وهي

او كبير وايي څومره ښه ښكارېږي
چي بې اوبو يې نيلوفر غوړېږي

او زما د زړه مچمچۍ ګرځي باندي
د نيلوفر له شاتو نه صبرېږي

څومره ښايسته دى دا آبي نيلوفر
چي په سينه كي د جهان سپړېږي

يوازي څو سترګي يې ګل وويني
او تر څو زړونو يې خوښي رسېږي

د نيلوفر پر شا وخوا ږغېږي
د كايناتو د اسرارو نغمې

هغه ناپايه سمندر ته زړه ځي
او پكښي ګوري د خوښيو شېبې

پكښي غوټه سه د كبير په سلا
د سمندر پټو خوږو ته ورسه

چي د ژوندون او مرګ خطاوي مينځي
هغو موجونو او څپو ته ورسه

ګوره چي څنګه په خوږو څپو كي
تنده ماتېږي د پنځو حسونو

هلته پرده سي له اسرارو پورته
سوالونه نه وي د اوږدو رازونو

كبيره خلاصي كړه د زړه سترګي دي
دا كرشمه ده د واحد لامكان

هلته د پټي سپوږمۍ نور ځلېږي
د زړه د خوني پر ميدان د انسان

هلته د ژوند او مرګ نغمه چوپېږي
پر جوش راځي د بېخوديو چينې

ټوله تياره فضا له نوره ډكه
پكښي څپې وهي روښاني شغلې

هلته آواز دى د بې ږغه نغمو
ساز دى د ميني او د درو نړيو

درې ميليونه څراغونه بل دي
په نور د لمر او د ښايستو سپوږميو

ما پر هيڅ لاره سفر نه دى كړى
بې غمه مځكي ته راغلى يمه

او لوى څښتن مي بې تكليفه دلته
د خپل رحمت غېږ كي نيولى يمه

دوى به سندري لامكان ته وايي
ما په بې سترګو وظيفو ليدلى

هغه بې شكه ده بې غمه مځكه
خو چا يې څرك نه دى د خط ايستلى

يوازي څوك چي پر دې لار سي ور سم
له ټوله غمه به خلاصېږي هلته

هغه عجيبه د قرار سيمه ده
چي په هنر څوك نه رسېږي هلته

هغه هوښيار دى چي ليدلى يې دى
هغه هوښيار دى چي نغمه يې وايي

دا سرمنزل د كلام بوله مګر
ژبه د چا ده چي مزه يې وايي

چا چي يې يو ځلي مزه څكلې
هغه پوهېږي څه خوښۍ دي پكښې

وايي كبير كه څوك په وپوهېږي
د تياره عقل هوښيارۍ دي پكښي

د جهل كور ته هوښياري راولي
او هوښياران ورته ګونګي پاتېږي

د مسجد كلي ته مستي راولي
زاهد بېخوده پكښي ونڅېږي

د هغه عقل سي كامل په سر كي
څوك چي د ميني تشوي جامونه

نه تار نه ګوتي دي رباب ته په كار
بشپړ اسمان كي دي نغمې سورونه

لوبه د درد او د خوښۍ روانه
ورباندي نه لري اثر وختونه

وايي كبير كه سمندر ته د ژوند
ورګډوې د خپل ژوندون كلونه

درباندي اوري به باران د رحمت
نور به دي زانګي د ژوندون پر خونه

هلته په څرخ دى د مستيو جهان
پيالې ډكېږي شپه او ورځ په هر آن

بنده چښي د ساعتونو جوهر
ژوند يې په څېر وي د خالق د جهان

زه درته كړمه حقيقت خبره
ځكه چي ما دى حق منلى پر ځان

زه اوس ملګرى يم له حقه سره
ما ترك وهلي دي ريا او ګومان

او كبير وايي چي پر دغه لاره
بنده ته وېره وحشت نه پاتېږي

په مرګ او ژوند چي يې خطا كړې وي
هغه له زړه د بنده وكوچېږي

هلته د عرش مستي نغمې ږغېږي
باران د شاتو او كوثر اورېږي

ږغ د سورنا او د ډولونو راځي
هلته تارونه د بربط شرنګېږي

دا څه جلال دى هلته ځان پټ كړى
په كنګرو كي پاس د ښكلي اسمان

نه لمرخاته نه لمر لوېده سته هلته
نه يې كيسه نه يې معلوم دى داستان

او د جلوې په سمندر كي هلته
چي ټول جوړ سوى دى د ميني له نور

نه يې معلومه چا ته ورځ او شپه ده
نه يې توپير سته نه ښكارېږي انځور

هلته خوښي د تل دپاره راځي
غم او تلاښ نه دى نصيب د انسان

ما د هغو خوښيو خوند ليدلى
ما ته څرګند دى هغه ښكلى جهان

هلته نه ځاى سته د ګناه او خطا
دا حقيقت دى و كبير ته عيان

زه يې شاهد يمه ليدلي مي دي
لوبه، سخا او بركت د سبحان

ما مي په خپل وجود كي وليدله
ستره بازي د دې عالم او جهان

ما د نړۍ له خطا ځان ژغورلى
له ګناهونو مي پرېولى دى ځان

بهر د ننه يو اسمان ښكارېږم
بې انتهى او انتهى ده يو شان

زه يې نشه يم له ليدلو څخه
راته مستي يې ده بخښلې جانان

دا ستا له نوره كاينات چلېږي
د ميني نور په معرفت بلېږي

او كبير وايي خطا نه ځي هلته
جګړه د مرګ او د ژوندون ختمېږي.

WHERE is the night, when the sun is shining? If it is night, then the sun withdraws its light. Where knowledge is, can ignorance endure? If there be ignorance, then knowledge must die.
If there be lust, how can love be there? Where there is love, there is no lust.

Lay hold on your sword, and join in the fight. Fight, O my brother, as long as life lasts.
Strike off your enemy's head, and there make an end of him quickly: then come, and bow your head at your King's Durbar.
He who is brave, never forsakes the battle: he who flies from it is no true fighter.
In the field of this body a great war goes forward, against passion, anger, pride, and greed:
It is in the kingdom of truth, contentment and purity, that this battle is raging ; and the sword that rings forth most loudly is the sword of His Name.
Kabir says: "When a brave knight takes
the field, a host of cowards is put to flight.
It is a hard fight and a weary one, this fight of the truth-seeker: for the vow of the truth-seeker is more hard than that of the warrior, or of the widowed wife who would follow her husband.
For the warrior fights for a few hours, and the widow's struggle with death is soon ended:
But the truth-seeker's battle goes on day and night, as long as life lasts it never ceases."

د حقيقت جګړه

شپه پر كوم لوري ده تللې چي د لمر شغلې ځلېږي
او كه شپه ده غوړېدلې د لمر وړانګي به وركېږي

چي هر چېرته جهالت وي معرفت وي لاس پرېولى
چي رڼا د معرفت وي جهالت كله پاتېږي

چي شهوت غلبه وكړي هلته مينه_مينه نسته
او كه مينه وي موجوده نو شهوت كله ټينګېږي

توره واخله ځان تيار كه ځه جنګېږه په ميدان كي
تر هغو به وهې توري چي نفس دي وي په ځان كي

د دښمن سرونه غوڅ كه ترې خالي د جنګ ميدان كه
ځه روان سه سر دي كښته په دربار كي د سلطان كه

مېړه هيڅ نه پر شاكېږي له ميدانه د جنګونو
او چي وتښتي له جنګه هغه نه دى له مېړونو

دښمنان دي راوتلي يوه لو جګړه روانه
كه ګرانښت، قهر، غرور دى او كه حرص دى له انسانه

چي دا جنګ پكښي روان دى امتحان چي د غيرت دى
قلمرو د حقيقت دى د پاكۍ او قناعت دى

دا چي جنګ پكښي روان دى دا سرونه چي پرې كېږي
دا د ده د نامه توره دا د ده په زور چلېږي
كبير وايي چي مېړونه د جنګ اور ته داخلېږي

دا چي جنګ پكښي روان دى دا سرونه چي پرې كېږي
دا د ده د نامه توره دا د ده په زور چلېږي

كبير وايي چي مېړونه د جنګ اور ته داخلېږي
نامردان تښتي له جنګه له وسلو سره پټېږي

دا جګړه ده ډېره سخته دا جګړه د حقيقت ده
چي تلاښ د حقيقت كړي دا جګړه يې په قدرت ده

د حق لار ده ډېره ګرانه د جګړې تر ميدانونو
او يا كونډه چي ځان سوځي د وفا په انګارونو

ځكه جنګ د جنګياليو څو ساعتو كي ختمېږي
او له مرګ سره د كونډي جګړه ژر پاى ته رسېږي

مګر جنګ د حق د لاري هره شپه او ورځ روان دى
تر هغې شېبې جګړه ده چي ژوندى پاته انسان دى.

THE river and its waves are one
Surf: where is the difference between the river and its waves?
When the wave rises, it is the water; and when it falls, it is the same water again. Tell me, Sir, where is the distinction?
Because it has been named as wave, shall it no longer be considered as water?

Within the Supreme Brahma, the worlds are being told like beads:
Look upon that rosary with the eyes of wisdom.

سيند او موجونه

دواړه يو دي كه څه سيند كه يې څپې دي
توپير چېري دى د سيند او د موجونو

چي څپې په سيند كي پورته سي اوبه دي
او چي لوېږي بيا اوبه دي د سيندونو

راته ووايه توپير په دې كي څه دى
كه توپير يوازي نه وي د نومونو

چي څپه يې نوم پر ايښى دى نو څه سوه؟
نور به نه وي له اوبو او له رودونو؟

د جهان د ستر خالق په ذات كي خلكو
جهانونه د تسپو وړې دانې دي

سترګي خلاصي كړئ د عقل ورته ګورئ
چي يې څرنګه پېيلي دا تسپې دي.

TELL me, O Swan, your ancient tale.
From what land do you come, O Swan? to what shore will you fly?
Where would you take your rest, O Swan, and what do you seek?

Even this morning, O Swan, awake, arise, follow me!
There is a land where no doubt nor sorrow have rule: where the terror of Death is no more.
There the woods of spring are a-bloom, and the fragrant scent "He is I" is borne on the wind:
There the bee of the heart is deeply immersed, and desires no other joy.

نهايي خوښي

بتي ژر يې راته وايه خپله تېره افسانه دي
ته له كومه ملكه راغلې راته ښيه آشيانه دي

كوم ساحل ته دي پرواز دى ځې تر كومو وطنونو
هم كيسه د وطن وكه هم د خپلو هدفونو

بتي نن سهار راكښېنه له اوږدو_اوږدو خوبونو
زما پر لاره سه روانه زما پر لور د منزلونو

داسي خاوري ته به ولاړ سو چي واك نه لري غمونه
هلته وېره د مرګ نسته مرګى نه وهي سرونه

هلته كور د پسرلي وي شنه ځنګلونه غوړېدلي
هلته "دى_ زه يم" ذكرونه له نسيم سره اودلي

هلته زړونه داسي مست وي د خوښيو له شرابو
چي درپاته نوري نه وي د مستۍ او خوښۍ هيلي.